τρομακτικες ιστοριες που ξερετε!!!!

Την δεκαετία του 1960, ένας συμπαθιτικός φαντάρος γνωρίζετε στην Θεσσαλονίκη με μια πανέμορφη κοπέλα. Ύστερα από κάποιες συναντήσεις ένα χειμωνιάτικο βράδυ λέει η κοπέλα στον φαντάρο ότι πρέπει να διακόψουν την σχέση του για λόγους που δεν μπορεί να του εξηγήσει. Ο νεαρός που την αγαπούσε πολύ και δεν ήθελε να την χάσει, θέλησε να πάει στους γονείς του κοριτσιού και να τους εξηγήσει πως έχουν τα πράματα. Ζήτησε η διεύθυνση και του δώθηκε. Λίγο πριν αποχωριστούν επειδή έκανε αρκετό κτρύο ο φαντάρος έδωσε στην κοπέλα το μπουφάν του για να γυρήσει σπίτι. Την άλλη μέρα πάει στο σπίτι του κοριτσιού και εξηγεί τι συμβαίνει. Οι γονείς του κοριτσιού που του είπαν πως εκανε λάθος μιας και η κόρη τους είχε πεθάνει εδώ και 3 χρόνια. Και γεμάτος απορία ο φαντάρος βλέποντας την φωταγραφία του κοριτσιού στον τοίχο λέει:" Μα να η κοπέλα για την οποία σας μιλάω." Το άλλο πρωί μαζί με τους γονείς του κοριτσιού πήγαν στο νεκροταφείο όπου είδε με κατάπληξη ο φαντάρος τον τάφο και το μπουφάν που εκείνος της είχε δανήσει...

Ένας νεαρός διάβαζε σε υπερβολικά μεγάλο βαθμό για να περάσει στις πανελλήνιες. Ένα βράδυ, σκεφτόταν ότι θα έδινε οτιδήποτε προκειμένου να περάσει στην σχολή που ήθελε, και τότε εμφανίστηκε μπροστά του μία μορφή και του είπε ότι θα τον βοηθούσε να περάσει τις εξετασεις, αρκεί να του έδινε ως ανταλλαγμα αυτό που υπήρχε πίσω από την ντουλάπα. Ο νεαρός θεωρώντας ότι τίποτα πολύτιμο δεν θα μπορούσε να υπάρχει πίσω από την ντουλάπα, δέχτηκε. Πράγματι, στις πανελλήνιες θριάμβευσε και πέρασε πρώτος στην σχολή που ήθελε. Λίγο καιρό αργότερα όμως πέθανε η μητέρα του. Και τότε κατάλαβε..... Πίσω από την ντουλάπα ήταν το δωμάτιο που κοιμόταν η μητέρα του......

Θα γράψω μια που είχα δει σε ένα σχετικό ντοκιμαντέρ σε κάποιο κρατικό κανάλι παλιά και με είχε επηρεάσει αρκετά, ίσως επειδή έδειχνε και αναπαράσταση με ηθοποιούς...

Ήταν ένα ζευγάρι και είχαν ενα μωρό. Μια νύχτα βλέπει η γυναίκα στον ύπνο της τον πολυέλαιο στο δωμάτιο του μωρού να πέφτει στην κούνια και να σκοτώνει το μωρό. Το ρολόι στον τοίχο έδειχνε τρεις ακριβώς. Ξύπνησε τρομαγμένη η γυναίκα και καλού κακού πήγε και πήρε το μωρό απο την κούνια και το έβαλε να κοιμηθει μαζί τους. Μετά απο λίγες ώρες ένας δυνατός θόρυβος απο το δωμάτιο του μωρού τους ξύπνησε. Πήγαν να δούν τι είχε γίνει και βλέπουν να έχει πέσει ο πολυέλαιος μέσα στην κούνια. Κοιτάνε το ρολοί και έδειχνε ακριβώς τρεις...

Πριν πολλά χρόνια σε ένα χωριό ήταν μια κοπέλα που είχε ερωτευτεί τρελά έναν
ο οποίος όμως επειδή δεν είχε μεγάλες γνώσεις ούτε δουλειά που θα έβγαζε πολλά χρήματα, ο πατέρας
της δεν τους άφηνε να παντρευτούν. Ώσπου κάποια μέρα μετά από μεγάλο τσακωμό μεταξύ κόρης και
πατέρα, την κλείδωσε στην αποθήκη. Εκεί την κρατούσε για ενάμιση μήνα. Όταν την έβγαλε από εκεί
αυτή αμέσως πήγε να βρει τον αγαπημένο της. Στο χωριό της είπαν όμως ότι αυτός είχε παντρευτεί
μια άλλη και είχαν φύγει. Αυτό δεν ήταν αλήθεια αλλά ο πατέρας της είχε πει σε πολλούς στο χωριό
να της πουν έτσι. Αυτή όταν το άκουσε αυτό τρελάθηκε και έφυγε από το χωριό παίρνοντας μαζί της το
νυφικό που θα φορούσε στο γάμο της. Περπάτησε 15 χιλιόμετρα πιο πέρα που βρισκόταν μία γέφυρα και
φορώντας το νυφικό της κρεμάστηκε από ένα δέντρο κάτω από τη γέφυρα. Από τότε λέγεται πως είναι
στοιχειωμένη γέφυρα και πως ορισμένες μέρες του χρόνου εμφανίζεται τα βράδια πάνω στη γέφυρα
ψάχνοντας τον άντρα που αγαπούσε. Φοράει το ίδιο νυφικό και σταματάει τα αυτοκίνητα ρωτώντας αν
τον είδαν. Αν της πουν όχι τουςτυφλώνει κάνοντας τους να πέσουν από τη γέφυρα.

Μια κοπελα που πηγαινε δευτερα Γυμνασιου ειδε μια νυχτα ενα πολυ περιεργο ονειρο. Ειδε τον εαυτο της να βγαινει στην πορτα του σπιτιου της και να κοιταζει γυρω με αγωνια. Ενιωθε εναν φοβο που ολο και μεγαλωνε και σε λιγο ειδε κατι συμμαθητες της να φερνουν καποιον και να τον αφηνουν στα ποδια της. Ηταν χτυπημενος και το προσωπο του ηταν γεματο αιματα. Η κοπελα ενιωθε οτι ηταν ενας συμμαθητης της. Επι 3 νυχτες εβλεπε το ιδιο ονειρο. Επι 3 νυχτες ενιωθε την ιδια αγωνια. Επι 3 νυχτες προσπαθουσε να του καθαρισει τα αιματα απο το προσωπο για να δει ποιος ειναι. Την 4η νυχτα δεν ειδε το ονειρο. Πηγε στο σχολειο χωρις αγωνια και βρηκε ολους τους συμμαθητες της αναστατωμενους. Ενας συμμαθητης της ειχε παρασυρθει απο ενα αυτοκινητο το προηγουμενο βραδυ λιγο πιο κατω απο το σπιτι της.

Πρίν πολλά χρόνια ήταν μία όμορφη κοπέλα, περίπου 17 χρονών, η οποία πήγαινε στο σχολείο
της κόβωντας δρόμο μέσα από το δάσος. Το μονοπάτι ήταν γνωστό στους μαθητές οι οποίοι το
χρησιμοποιούσαν για να πηγαίνουν πιό γρήγορα στο σχολείο.Μία μέρα την περίμεναν κάτι συμμαθητές της και αρχίσαν να την πειράζουν. Η κοπέλα προσπάθησε να
απομακρυνθεί, οι συμμαθητές της την πλησίαζαν όλο και περισσότερο ώσπου χάθηκες ο έλεγχος και
στο τέλος την βίασαν. Για να μην μαρτυρήσει τίποτα αναγκάστηκαν να την δολοφονήσουν πολτοποιώντας
το κεφάλι της με μία πέτρα.Το νέο μαθεύτηκε γρήγορα, άρχισαν να ακούγωνται τα ονόματα την δραστών αλλά δεν υπήρχαν
αποδείξεις. Η μητέρα της κάποια στιγμή, μην μπορώντας να αντέξει άλλο, πήρε ένα μαχαίρι και
σκότωσε έναν έναν τους βιαστές και δολοφόνους της κόρης της.Μέχρι εδώ είναι μία τυπική ιστορία βιασμού μετά φόνου και στην συνέχεια αυτοδικία. Η γριά γυναίκα
όμως εξαφανίστηκε από προσώπου γής. Οι παλιοί έχουν να λένε για κάποιους φόνους που έχουν γίνει
τα επόμενα χρόνια, και όλοι έχουν γίνει με κάποιο αιχμηρό αντικείμενο. Εικάζεται ότι η γριά
γυναίκα έχει κάνει τους φόνους νομίζοντας ότι πρόκειται για τους βιαστές της κόρης της.
Μερικοί υποστηρίζουν ότι την έχουν δεί στο συγκεκριμένο δάσος.

Θα σας πω κάτι που δεν είναι τρομακτικό αλλά με παραξένεψε.Ακούστε:
Ο Πάπας πέθανε στις 2-4-2005: 2 +4+2+5= 13
Πέθανε στις 21.37 : 2+1+3+7= 13
Την 13η εβδομάδα του χρόνου
Ηταν Πάπας για 26 χρόνια και 5 μήνες: 2+6+5= 13
που μας κάνουν 9301 μέρες: 9+3+0+1= 13
Η απόπειρα δολοφονίας του από τον Αλή Ακτσά έγινε στις 13 Μαίου
Ηταν 85 ετών: 8+5= 13
Οταν εξελέγει Πάπας ήταν 58 ετών: 5+8= 13
Ηταν ο 265ος Πάπας της Καθολικής Εκκλησίας: 2+6+5= 13

Ήταν λοιπόν ένα κρύο βράδυ του χειμώνα, οι στάλες της βροχής έσκιζαν την παγωμένη ατμόσφαιρα σε εκείνο το χωριό. Ένας γέρος,γύρω 70 χρονών,ήταν σχεδόν αποκωμένος από τον κόσμο έμενε έξω από το χωριό σε ένα πέτρινο σπίτι! Δεν μίλαγε σχεδόν με κανένα από το χωριό, ήταν τσακωμένος με όλους τους συγγενείς του γιατί κανένας δεν τον υπολόγιζε και τον είχα όλοι ξεχασμένο,η μόνη του συντροφιά ήταν 'ενα γέρικο σκυλί. Αυτό το σκιλί λοιπόν ήρθε κάποτε ο καιρός και πέθανε όχι όμως από γεράματα αλλά από τριμμένο γυαλί. Κάποιος το είχε σκοτώσει...Δυο παιδιά τα οποία αργότερα το πλήρωσαν με τον ίδιο τρόπο! Όταν ο γέρος το επόμενο πρωί κατάλαβε τι είχε γίνει έθαψε το σκυλί έξω από το σπίτι και από τότε δεν τον ξαναείδε κανείς.Μετά από καιρό κάποιοι αποφάσισαν να ψάξουν να τον βρουν γιατί τους χρώσταγε. Πήγαν σπίτι του και ανοίγοντας την πόρτα αντίκρισαν ένα λιωμένο κορμί κρεμασμένο.Βρισκόταν έτσι για τρεις μήνες.Η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική και είπαν πως μόλις άνοιξαν την πόρτα ακούστηκε ένα δυνατό σφύριγμα και το σπίτι ήταν σαν να έγινε σεισμός... Αφού πήραν το πτώμα, το έκαψαν γιατί ο παπάς δεν δέχτηκε να τον θάψει επειδή αυτοκτόνησε. Οι συγγενείς του ούτε που ενδιαφέρθηκαν και κανείς δεν παραπονέθηκε που τον έκαψαν. Μετά από τέσσερα χρόνια λοιπόν, ξεκινάνε τα παράξενα γεγονότα...Όλοι σχεδόν οι κοντινοί του συγγενελις πέθαναν από ατυχήματα, από αυτοκτονία τα δυο του αδέλφια και από υψηλό πυρετό η αδελφή του το '89. Ο θάνατός τους ήταν ακαριαίος.όχι όμως και των δυο παιδιών που σκότωσαν το σκυλί. Αυτά πέθαναν από αφόρητους πόνους και στη νεκροψία βρήκαν τριμμένο γυαλί στο στομάχι τους. Η ψυχή του λένε πως ακόμα περιφέρεται και κάθε βράδυ μαζεύονται 'ολα τα αδέσποτα σε εκείνο το σπίτι και ουρλιάζουν όλο το βράδυ. Αυτή η ιστορία ήταν αληθινή και το άτομο λεγόταν Φράγκος Δημήτρης. Αυτοκτόνησε 73 ετών.

Τον Αύγουστο του 1971 η Maria Gomez Pereira ανακάλυψε ότι στο πάτωμα της κουζίνας της εμφανιζόταν,σχηματιζόταν σιγά-σιγά μια παράξενη προσωπογραφία όταν τελικά σχηματίστηκε, έγινε η εικόνα ενός άντρα με ταλαιπωρημένη έκφραση... Η Μαρία,αφού το έσβησε αυτό μετά ξαναεμφανίστηκε.Τελικά, φώναξε εργάτες να ξηλώσουν το συγκεκριμένο τμήμα του πέτρινου δαπέδου...όμως... το ίδιο πρόσωπο εμφανόστηκε και στο καινούριο τμήμα τους επόμενους μήνες και μάλιστα εμφανίστηκαν και άλλα τέσσερα πρόσωπα με την ίδια έκφραση... Μυστηριώδεις ήχοι άρχισαν να ακούγονται στο σπίτι καθώς και η φωνή ενός μικρού παιδιού.Αργότερα, σε κάτι επισκευές, ανακαλύφτηκε ότι το σπίτι είχε χτιστεί πάνω στα ερείπια ανός νεκροταφείου όπου ήρθαν στο φως πέντε ανθρώπινοι σκελετοί, οι οποίοι είχαν δολοφονηθεί τον 17ο αιώνα,ανάμεσά τους κι ενα παιδί.

tha sas pw mia istoria pou mou exei pei enas filos mou apo thn Korin8o. Tou thn exei pei o
pateras tou pou douleye sto nosokomeio ths Korin8ou kai afora mia kopela apo to proswpiko tou
nosokomeiou...Fysika einai 100% alh8inh giati thn exoune epivevaiwsei polloi....
H kopela ayth, gnwrise mia mera enan typo...Tou arese, ths arese kai kanane mia sxesh. Htane kai
oi dyo xaroumenoi kai eytyxismenoi. Omws o typos eixe pei sthn kopela oti gia na ta pane kala den
ta ton rwtouse pote pou menei kai pou zei...Oles oi synanthseis tous ginontan e3w....H zwh tous
kylouse wraia wspou mia mera h kopela dexthke ena dwro apo ton filo ths....Htan merika kosmimata
ta opoia eixan mia idiaiterh lampsh kai omorfia....Fysika htane xrysa. H kopela 3afniastike toso
poly me to dwro pou apo periergeia phge ta kosmhmata na ta dei enas kosmhmatopwlhs. Otan tou ta
edei3e o an8rwpos emeine anaydos, kai thn koitouse poly para3ena!
-Syggnwmh, alla pou ta vrhkes ayta ? ths eipe..
-Einai dwro tou filou mou...apanthse...
-Kopela mou, ths leei, ayta einai anektimhths a3ias....Eimai tosa xronia sto epaggelma kai den exw
3anadei toso akriva kosmhmata....!!!!!
H kopela opws htane fysiko 3afniasthke,giati o filos ths den ths eixe dei3ei oti htane kai toso
plousios...
Tou eipe loipon otan 3anavre8ikane, oti gia na ta pane kala kai na synexisoune thn sxesh ths,
thelei na thn phgaine spiti tou....Aytos anagastika dexthke mias kai thn agapouse poly...
toulaxiston etsi edeixne.
Phgane loipon, vrady se ena arketa apomakro meros, e3w apo thn Korin8o. Mpainoune mesa, to spiti
htane diwrofo arketa prosegmeno, wraio kai me akriva epipla...
-Katse esy edw (sto isogeio) egw paw panw pou exw mia douleia kai erxomai...Volepsou san sto spiti
sou....ths eipe...
H wra omws pernage kai den emfanizotane...3afnika akouse fwnes apo ton prwto orofo,
h kopela nomize oti milouse sto thlefwno o filos ths mias kai den yphrxe kaneis allos
sto spiti....
Apofasise na anevei na ton vrei. Ftanei e3w apo thn porta pou yphrxe ena axno fws kai akougontan
oi fwnes. Thn sprwxnei ligo,kai ayto pou antikryse tha to thymatai gia olh ths thn zwh:
o typos htan ka8ismenos kai milouse me mia...gata !!!! molis thn katalavan oti tous koitouse h
gata stamathse na milaei kai o typos gyrise kai thn koita3e me ena agrio kai skoteino vlemma....
-ELA EDW...ths fwna3e me mia agria fwnh...
fysika h kopela to evale sta podia kai oute h idia 8ymotan gia posh wra etrexe....Apo thn mera
ekeinh kaneis den 3anade oute ema8e tipote gia ton antra ayton............Ta sxolia dika sas..

ANEMELOS

Tha sas pw kai egw mia istoria pou exw akousei apo kapoious gnwstous mou edw kai arketo kairo...
Aftoi pou tin diigithikan epimenoun oti einai pragmatiki,malista eklithike kai eisageleas o opoios
symfwna me aytous efage ena mikro kolima...
Itan mia poly broxeri mera kai o Giwrgos ksekinage girw stis 2 to mesimeri me to amaksi tou apo
tin athina gia na paei stin korintho, prokeimenou na dei kapoious sygeneis tou.Ayti tin diadromi
tin ekane arketa syxna,mporei kai mia-dyo fores tin ebdomada...Itan enas neos xwris idiaiteres
empeiries,oxi poly eytyxismenos apo tin zwi tou.H alitheia einai oti den epediwke na allaksei
kati stin zwi tou,apla ilpize na tou erthoun ola mona tous...Se ena apithano simeio(tis palias
ethnikis)eide mia arketa wraia kopela na kanei otostop,xwris omws na krataei omprela kai xwris
na foraei adiabroxo...Paroti atomo kahypopto stamatise kai pire tin kopela,i opoia eixe braxei
mexri to kokalo.Piasane koubenta sto amaksi kai ligo prin tin afisei stin korintho tou proteine
na erthei spiti tis gia kafe,se ena xwrio ligo ekso apo apo tin korintho.Aftos eipe ok,me
proipothesi oti tha kathotan ligo,gia kana misawro-allwste ton perimenan oi dikoi tou.Pigane
sto spiti tis,to opoio itan mia monoorofi monokatoikia,arketa kalodiatirimeni me wraio kipo,tzaki
ktl,ktl.Omws o Giwrgos ksexastike kai perase i wra mexri pou bradyase,opote kanei na fygei.Tou
leei i kopela "den kathesai kai gia to bradino? exw ftiaksei kati arketa wraio"...Kinita den
ipirxane ekeini tin epoxi,wste na arxizoun na ton pairnoun tilefwna oi sygeneis,opote o Giwrgos
dextike tin prosklisi.Na min ta polylogoume,kathise gia fagito,xorepsane mprosta sto tzaki,
koimithikane mazi...Tin alli mera o kairos itan to idio asximos,xairetise tin kopela kai
petaxtike stin korintho.Synantise tous sygeneis tou oi opoioi eixane anisixisei kai tous
eipe ti egine tin proigoumeni.Tin epomeni mera to prwi o Giwrgos ksypnise gia na paei
athina,xairetise tous sygeneis tou,omws diapistwse oti eixe afisei ta kleidia tou spitiou tou
dipla apo to tzaki tis kopelas.Etsi apofasise na petaxtei me ton theio kai tin ksaderfi
tou sto geitoniko xwrio,gia na tous gnwrisei kai tin kopela.Me to pou ftanoun sto spiti
tous perimene mia periergi ekpliksi! To spiti itan misogremismeno,xwris parathira,san na
exei egkataliftei apo apo xronia.Oi portes itan amparomenes kai kleidwmenes me louketa,enw o
kipos itan san mia mikri zougla. O Giwrgos emeine ekpliktos,enw o theios tou kai i
ksaderfi tou ksespasane se gelia legontas tou oti tous ekane plaka.Ela omws pou apo ti fysi
tou o Giwrgos den ekane plakes...Emeine ekei aposbolwmenos gia mia wra na koitaei to spiti kai
na prospathei na katalabei ti symbainei.I eisodos,oi portes,ta parathyra,ola itan stin
thesi tous,mono pou itan san na eixan perasei xronia.Blepontas tin ekfrasi tou Giwrgou,arxise na
anysixei kai o theios.H de ksaderfi emeine siwpili na koitazei tous dyo antres...To prama itan
sobaro,giati o Giwrgos tha girize athina xwris kleidia tou spitiou,ara de tha mporouse na mpei!
Fonaksane tous geitones,ws kai enan astynomiko kai tous eipane tin istoria.Paroti kaneis tha
perimene na min ton paroun sta sobara,gia kapoio periergo logo, dextikane tin ekdoxi tou.Bebaia
oi geitones orkizontousan oti kanena aytokinito den eixe parkarei dyo meres prin,apo tis
5 to apogeyma mexri tin alli mera to prwi eksw apo to egkataleleimeno spiti...Symfwnisane na
mpoun sto spiti,omws eprepe na parabiasoun portes kai giayto tha itan kalitera na fwnaksoun
eisagelea...Irthe o eisageleas,o opoios ligo logw periergeias,ligo logw tis protropis tou
astynomikou dextike na mpoune mesa sto spiti...Etsi ligo meta anoiksane to spiti,mpikane mesa
kai o Giwrgos emeine ekpliktos.H diarythmisi itan akribws i idia!,mono pou ola eixan paliwsei...
proxwrisane pros to tzaki kai meinane oloi me to stoma anoixto!:to brelok tou Giwrgou itan
ontws ekei,ayto omws pou ekane entypwsi einai pera apo tin polli skoni pou eixe panw tou
itan perasmena kai ta skouriasmena kleidia enos aytokinitou markas golf!...Oi geitones
meinane ekpliktoi,aytokinito markas golf eixe i kopela pou emene sto spiti...Tote dakryse enas
geitonas kai eipe:"Tin kopela tin legane eleni,kai prin apo 7 xronia skotwthike se atyxima
pou egine oxi poli makria apo edw,epi tis ethnikis.Ebrexe poly kai glistrise to aytokinito"...
Argotera o filos mas o Giwrgos epathe megalo sok otan emathe oti to simeio sto opoio
skotwthike i eleni einai to simeio apo to opoio tin pire sto aytokinito tou!!!...

.

λοιπον διαβασα το θεμα και ηρθε η ωρα να σας γραψω και γω την δικη μου ιστορια!!!!!!!!
Απο μικρο παιδι εβλεπα ονειρα περιεργα δηλαδη π.χ οτι κοιμομουν στο κρεβατι μου και εβλεπα-ενιωθα ενα μαυρο πραγμα να με πλησιαζει και ηξερα οτι ηθελε να μου κανει κακο φοβομουν υπερβολικα προσπαθουσα να φωναξω βοηθεια αλλα δεν εβγαινε φωνη απο το στομα μου προσπαθουσα να σηκωθω αλλα δεν μπορουσα να κοινηθω !!!!!! μετα απο αυτες τις προσπαθειες κατεληγα στο να προσπαθω να πω το πατερ ημων αλλα δεν τα καταφερνα μπερδεβα τα λογια μου και το ενιωθα να με πνιγει,, τελικα παντα ξυπνουσα μετα απο μεγαλη προσπαθεια!!!!αυτο μου συνεβαινε πολες φορες οταν ημουν 7-13 ετων !!!!!!!μετα για ενα διαστημα 5ετων δεν εβλεπα τετιου ειδους ονειρα αλλα ποτε δεν μπορουσα να κοιμηθω ησυχη πολες φορες ενιωθα ενα ασχημο κλημα στο δωματιο πριν κοιμηθω και παλι προσπαθουσα να πω το πατερ ημων και τα καταφερνα μετα απο πολες προσπαθειες!!!!!!
οσπου τελικα στα 19 μου μολις ειχα γυρισει απο το μαιευτηριο ειχα γενησειτον γιο μου !η μητερα μου μου ελεγε οτι λογο του οτι ειμουν λεχονα δεν επρεπε να αφηνω τα ρουχα μου και του μωρου εξω απλομενα το βραδυ!!!και επισης να μην καθομαι και εγω εξω το βραδυ !!!!!!!εγω τα θεωρισα δισηδεμονιες και βγηκα να κανω ενα τσιγαρο στην αυλη μαζεψα τα ρουχα του μωρου ,αλλα τα δικα μου τα αφησα !!!στην συνεχεια πηγα για υπνο ,ο αντρας μου κοιμοταν στο διπλανο δωματιο γιατι ηθελα ανεση στον υπνο λογο του οτι μολις πριν λιγες μερες ειχα γενησει !! στο δωματιο μου κοιμοταν στροματσαδα στο πατωμα η μητερα μου για σηκωνεται να με βοηθαει αν χρηαζομουν κατι!!και στην κουνια το μωρο !!!ηταν ιουλιος τρομερη ζεστη 40 βαθμους ,,ανοιχτα τα παραθηρα!!!!ξαπλωσα με την πλατη γυρισμενη προς το παραθυρο,δεν κοιμομουν,, με ανοιχτα τα ματια εβλεπα στην ουσια πισω απο την πλατη μου να ανοιγει η κουρτινα αερινα και να μπαινει ενα πλασμα-πνευμα αυτο το μαυρο που λεγαμε!!και να με πλησιαζει να ανοιγει κατα καποιο τροπο τα χερια του (δεν τα εβλεπα απλα τα ενιωθα)και να με αγκαλιαζει ,να με σφιγει, δεν μπορουσα να φωναξω , να κουνηθω , απλα μετα απο 5.6 προσπαθειες καταφερα να ολοκληρωσω το πατερ ημων ,τοτε το ενιωσα να φευγει γυρισα να δω το παραθυρο και ειδα την κηνηση της κουρτινας!!!!!και εκεινη ακριβως την στιγμη ακουσα και εναν μεγαλο αναστεναγμο απο το μωρο και μετα ενα κλαμα!!
το παραξενο ηταν οτι ηταν τοσο ζωντανο που οταν με εσφυγκε πιστεψα πως ειχε ερθει ο αντρας μου απο το αλο δωματιο !!!!!γιατι ηταν πραγματικα σαν παρουσια και οχι σαν πνευμα!!!!(ενιωθα ακομα και την ανασα του)
εκεινη τη στιγμη σηκωθηκε η μητερα μου να κοιταξει το μωρο και σηκωθηκα και γω ,,,,,τοτε μου λεει η μητερα μου <<καλα δεν ακους τοση ωρα το μωρο να αναστεναζει?? τι περιμενεις να κλαψει για να σηκωθεις???????/>>πως ειναι δυνατον να μην ακουγα τιποτα αφου ημουν ξυπνιoς

ίχε αρχίσει να σουρουπώνει καθώς οι δυο τους ανέβαιναν βιαστικά τον μικρό κατάφυτο λόφο. Εκείνος περπατούσε μπροστά της, ανοίγοντας δρόμο ανάμεσα στα κλαδιά των δένδρων που όλο και πύκνωναν. Το μονοπάτι είχε από ώρα αρχίσει να στενεύει και τώρα πια βάδιζαν σε ένα εντελώς απάτητο μέρος του λόφου.
Η διαίσθησή του τού έλεγε πως όλο και κάποιο ξέφωτο θα ήταν κοντά. Και μόλις θα φτάνανε στο ξέφωτο…

Η κοπέλα είχε εδώ και πολύ ώρα αρχίζει να κουράζεται. Είχαν αφήσει το αυτοκίνητο στην άκρη της πλαγιάς και θα πρέπει να περπατούσαν για τουλάχιστον μια ώρα πάνω στον λόφο. «Μα πόσο μακριά είναι το αστυνομικό τμήμα επιτέλους…» σκέφτηκε στα αλβανικά, «…και πως στο διάολο τους ήρθε να το φτιάξουν εδώ πάνω…».

Εκείνος σχεδόν χαμογέλασε στο άκουσμα του ονόματος του πατέρα του…Το θεώρησε καλό σημάδι. Εκείνο που του έκανε εντύπωση ήταν πως μπορούσε να διαβάζει και σκέψεις στα αλβανικά..! «Οι δυνάμεις μου διαρκώς αυξάνονται…», σκέφτηκε με ικανοποίηση…

Εκείνη δεν είχε ιδέα πως μπορούσε να διαβάσει την σκέψη της. «Γκαμώτο, τι μαλακία να μην έκω τον διμπατήριο μαζί μου…» σκέφτηκε τώρα σε σπαστά ελληνικά…

Την είχε σταματήσει στην διασταύρωση έξω από την πόλη. Εκείνη πεζή. Εκείνος την είδε από μακριά και αμέσως έβαλε σε εφαρμογή το πανούργο σχέδιό του. Σχέδιο σατανικό, αλάνθαστο! Σταμάτησε το Ι.Χ. του δίπλα της και με αποφασιστικό ύφος ξεστόμισε τις λέξεις που για πέντε ολόκληρα χρόνια πρόβαρε, μέσα στο σκοτεινό του κελί:
- «Αστυνομία! Δείξε μου τα χαρτιά σου…»
Εκείνη πάγωσε!
- «…!»
- «Τι με κοιτάς σαν χαζή; Σου είπα δείξε μου τα χαρτιά σου!»
- «Εγκώ… ντεν…», έκανε να ψελλίσει, αλλά δεν κατάφερε να ολοκληρώσει την φράση της… Τα μάτια της είχαν καρφωθεί στο τατουάζ με το παράξενο σχέδιο πάνω στο μπράτσο του.
- «Ξένη είσαι;», προσποιήθηκε πως δεν το ήξερε εκείνος.
Εκείνη δεν μίλησε. Κοίταζε με τρόμο το τατουάζ που άρχισε να μεταμορφώνεται και από παράξενο σχέδιο με γωνίες τώρα έπαιρνε την μορφή ενός μικρού φιδιού που της έβγαζε γλώσσα.
- «Αστυνομία!», της είπε ξανά. Του άρεσε έτσι όπως ακουγόταν. «Δεν έχεις διαβατήριο κοπέλα μου;».
Ήξερε βέβαια πολύ καλά πως δεν είχε μαζί της τίποτα. Ήξερε μέχρι και σε ποιο ακριβώς συρτάρι του κομοδίνου της είχε αφήσει το διαβατήριό της.

Εκείνη με δυσκολία κατάφερε να τραβήξει το βλέμμα της από το τατουάζ που τώρα ήταν ένα καζάνι που κόχλαζε και από μέσα του μπαινόβγαιναν γυμνά κορμιά με μεγάλα στήθη και τεράστιους φαλλούς…
- «Ντε… ντεν το έκω μαζί μου…», κατάφερε να ψελλίσει…
- «Έλα μαζί μου, θα πάμε στο τμήμα για εξακρίβωση!», της είπε με ύφος που δεν σήκωνε αντίρρηση ενώ της άνοιγε την πόρτα του συνοδηγού.

«Όλα πήγαν τέλεια…» σκέφτηκε με ικανοποίηση ενώ συνέχιζε να προχωράει ανοίγοντας δρόμο ανάμεσα στα κλαδιά… Η μικρή ηλίθια Αλβανή δεν κατάλαβε τίποτα, ακριβώς όπως το περίμενε. Μόνο για μια στιγμή ανησύχησε, όταν εκείνη του είπε πως πάνε ανάποδα και πως το χωριό (και το τμήμα) είναι από την αντίθετη πλευρά… Αυτό δεν το είχε υπολογίσει! Το σχέδιό του κινδύνευε να τιναχτεί στο αέρα!!!
Γύρισε και την κοίταξε με τα σατανικά του μάτια. «Λαμί ασβά εοσφορνίλ…» της είπε στην γλώσσα του πατέρα του και εκείνη ως δια μαγείας φάνηκε να ησυχάζει… Ο Διάβολος δεν τον είχε εγκαταλείψει, ήταν πάντα μέσα του και την κρίσιμη στιγμή, αποφάσισε να επέμβει και να τον σώσει για μία ακόμα φορά…

Το ξέφωτο ήταν πια μόνο λίγα μέτρα μακριά… Το ένιωθε… Αν δεν υπήρχε το ολοστρόγγυλο φεγγάρι που σιγά-σιγά ανέβαινε στον ουρανό, το σκοτάδι θα είχε καλύψει τα πάντα… Φυσικά έτσι το είχε σχεδιάσει από την αρχή. Να πάρει την άδειά του από την φυλακή στην πανσέληνο της εαρινής ισημερίας…
Άκουγε από πίσω του την ανάσα της… Γρήγορη, άρρυθμη, λαχανιασμένη ανάσα που τον ερέθιζε ακόμα πιο πολύ… Σε λίγο φτάνανε στο ξέφωτο… σε λίγο όλα θα είχαν τελειώσει… Σε λίγο θα…

Η φωνή της διέκοψε τις σκέψεις του.
- «Κύριος μπάτσος;»
- «Λέγε με Αμων!». «Τι σημασία έχει πια να κρύβομαι;», σκέφτηκε αυτός…
- «Κύριος Αμων…» συνέχισε απτόητη εκείνη, «…έχει βραδιάσει, και έχουμε προχωρήσει τόσο μακριά μέσα στο δάσος… Φοβάμαι πολύ… Και είναι τόσο απόμερη αυτή η πλαγιά…»
- «Τι να πω κι εγώ μωρή, που θα γυρνάω και μόνος μου;!!!»

Εκείνη πάγωσε!!! Ξαφνικά τα κατάλαβε όλα!!! Μια έκρηξη στο μυαλό της, μια λάμψη που φώτισε όλες τις τόσο πρόσφατες μα και τόσο σκοτεινές της αναμνήσεις!!! «Το αμάξι! Το αμάξι δεν έμοιαζε με περιπολικό», σκέφτηκε έντρομη… Σαν σε χαλασμένη μηχανή προβολής προβάλλονταν αστραπιαία στο μυαλό της όλη η φρικτή αλήθεια… Το μακό μπλουζάκι του, αυτό με την στάμπα των «Μπλακ Σάμπαθ» που δεν έμοιαζε και πολύ με στολή αστυνομικού… Η σελίδα του ημερολογίου που είχε δει στα κλεφτά πάνω στο ταμπλό του αυτοκινήτου του, την ώρα που εκείνος είχε βγει να κατουρήσει… Εδειχνε πως σήμερα ήταν Σάββατο! «Σάμπαθ – Σάββατο» σκέφτηκε τρομοκρατημένη… Στην σελίδα είχε και μία σημείωση: «ραντεβού με τον μπαμπά στον λόφο για τον βιασμό και την θυσία», κάτω από ένα παράξενο σχέδιο με γωνίες που κάπου το είχε ξαναδεί!
Το τατουάζ!!! Το φρικτό και απαίσιο τατουάζ! Και πάνω από όλα εκείνον!!! Κάπου τον είχε ξαναδεί… Κάτι της θύμιζε… Κάτι φρικτό, κάτι αποτρόπαιο… Προσπάθησε να θυμηθεί, αλλά της ήταν αδύνατον… Πίεσε το μυαλό της όσο μπορούσε αλλά ο τρόμος και ο πανικός της δεν την άφηναν να σκεφτεί καθαρά… Οι δυνάμεις της την εγκατέλειψαν. Εκει, στην μέση του λόφου, δέκα μόλις μέτρα από το ξέφωτο, έχασε τις αισθήσεις της και σωριάστηκε λιπόθυμη…

- «Τι στο Χριστ… Όχι ρε πούστη μου!!!» Ούρλιαξε με απογοήτευση εκείνος μόλις κατάλαβε τι είχε συμβεί… «Όχι ρε γαμώτη μου και πήγαιναν όλα τόσο τέλεια…»
Είχε φτάσει τόσο κοντά στον στόχο του, αλλά αυτή η λιποθυμία του τα χάλασε όλα… Κοίταξε το ακίνητο κορμί της. Έστρεψε το βλέμμα του προς το ξέφωτο. Ηταν τόσο κοντά… Για μια στιγμή σκέφτηκε να συνεχίσει το σχέδιό του. Τόσο κοντά… Ηταν απλό… Μπορούσε να την σηκώσει στα χέρια του, να την πάει μέχρι το ξέφωτο, να την βιάσει, να την σκοτώσει, να βγάλει με τα χέρια του την καρδιά της, να ρουφήξει το αίμα της, να αφιερώσει την ψυχή της στον πατέρα του τον Σατανά .

Όμως ΟΧΙ!!! Μπορεί να είναι σατανιστής, αλλά ανέντιμος δεν είναι… Δεν θα μπορούσε ποτέ να κάνει τέτοια πράγματα σε μια λιπόθυμη γυναίκα… Όχι, όχι αυτός! Θα ήταν ντροπή...

Την σήκωσε στα χέρια λοιπόν, την πήγε στο αμάξι του, της έγραψε ένα πρόχειρο σημείωμα (πίσω από τη σελίδα του ημερολογίου με το ραντεβού), με το όνομά του, το τηλέφωνό του, τον αριθμό της πινακίδας του αυτοκινήτου του και μια ζωγραφισμένη καρδούλα με βελάκια και την άφησε έξω από το αστυνομικό τμήμα…

Δε θυμάμαι που άκουσα αυτήν την ιστορία, ίσως και στην τηλεόραση, πάντως είναι αληθινή και συνέβη στη Θεσσαλονίκη.
Μια κοπέλα από την επαρχία είχε περάσει στο πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και έψαχνε συγκάτοικο για να νοικιάσουν ένα σπίτι. Τελικά είδε μια αγγελία που έλεγε ότι ένα άλλο κορίτσι έψαχνε συγκάτοικο για το σπίτι της. Τηλεφώνησε λοιπόν και η άλλη κοπέλα της είπε που ήταν το σπίτι για να πάει να το δει και να γνωριστούνε.
Πήγε λοιπόν και το σπίτι της άρεσε. Η κοπέλα της φάνηκε επίσης πολύ καλή κι ευγενική, όμως της έβαλε έναν περίεργο όρο για
συγκατοίκηση. Εφόσον θα ερχόταν να μείνει στο σπίτι, δεν θα
ζητούσε ποτέ να μπει στο δωμάτιό της. Μιας και κατά τα άλλα
δεν υπήρχε πρόβλημα, το κορίτσι παράβλεψε την μικρή αυτή παραξενιά της συγκατοίκου της και αποφάσισε να δεχτεί.
Έτσι εγκαταστάθηκε στο σπίτι. Ο καιρός περνούσε, οι δύο τα πήγαιναν καλά μαζί και το μόνο που χαλούσε την ατμόσφαιρα
ήταν η απαίτηση της συγκατοίκου να μην μπαίνει η άλλη κοπέλα στο δωμάτιό της.
Φυσικό ήταν να σκάσει από περιέργεια αυτή για το λόγο που δεν μπορούσε να μπει στο δωμάτιο. Βέβαια η άλλη κάθε φορά που έφευγε από το σπίτι φρόντιζε να κλειδώνει το δωμάτιό της.
Τελικά όμως, μια φορά έφυγε χωρίς να κλειδώσει. Το ξέχασε. Η άλλη, μόλις την είδε να φεύγει, έτρεξε αμέσως στο δωμάτιό της για να ρίξει μια ματιά και να δει τί μπορεί να ήταν τέλος πάντων εκεί μέσα που απαγορευόταν σε αυτήν να
δει. Είδε τότε στη μέση του δωματίου αντί για κρεβάτι ένα κατάμαυρο βαρύ φέρετρο, όπου κοιμόταν κάθε βράδυ η συγκά-
τοικός της. Έπαθε σοκ γιατί της φάνηκε πολύ αρρωστημένο και
βέβαια μετά από αυτό, άρχισε να ψάχνει για καινούριο σπίτι και λιγότερο περίεργη συγκάτοικο. Εσείς τί θα κάνατε στη θέση της;

Ανεμελος

Το κλειδωμένο δωμάτιο

Αυτή η ιστορία είναι πολύ θλιβερή και εμπεριέχει ανθρώπινο πόνο γι' αυτό και θα προσπαθήσω να την αφηγηθώ με σοβαρότητα. Επίσης θα
παραλείψω για ευνόητους λόγους όχι μόνο ονόματα, που άλλωστε δεν τα ξέρω, αλλά και το μέρος όπου συνέβη αυτό το περιστατικό. Θα πω μόνο ότι την ιστορία την άκουσα να την αφηγείται η μητέρα μου και ότι συνέβη στην ιδιαίτερη πατρίδα μου.

Λοιπόν ήταν μια οικογένεια που αποτελούνταν από μια μητέρα και ένα
γιό. Ήταν φτωχοί και αυτή εργαζόταν σκληρά. Ο γιός βοηθούσε κι αυτός την μητέρα όσο μπορούσε, είχε καλές επιδόσεις στο σχολείο και γενικά
ήταν κι αυτός πολύ καλός.

Έπασχε όμως από κάποια ανίατη ασθένεια και κάποια στιγμή η κατάστασή
του επιδεινώθηκε. Ήταν στο κρεβάττι και οι γιατροί τον είχαν ξεγράψει. Η μητέρα του είχε απελπιστεί μιας και ήταν το μοναδικό της παιδί και δεν
μπορούσε να το πάρει απόφαση ότι ο γιός της θα πέθαινε.

Δυστυχώς το παιδί πράγματι μετά από λίγες ημέρες υπέκυψε. Η κηδεία έγινε την επόμενη, με κλειστό φέρετρο. Κανείς δεν απόρησε γι' αυτό,
αφού όλοι σκέφτηκαν ότι η ασθένεια μάλλον θα είχε παραμορφώσει το παιδί και γι' αυτό το φέρετρο ήταν κλειστό.

Η μητέρα μετά το θάνατο του παιδιού της αποσύρθηκε από τη ζωή. Σπάνια έβγαινε από το σπίτι για να πάει κάπου κι ακόμα πιο σπάνια δεχόταν κάποιον στο σπίτι. Όταν συνέβαινε αυτό, ένα δωμάτιο του σπιτιού ήταν μονίμως κλειδωμένο και κανείς δεν μπορούσε να μπει εκεί.

Τελικά, όχι πολλά χρόνια μετά το θάνατο του παιδιού, η μητέρα πέθανε κι αυτή. Την βρήκαν νεκρή στο σπίτι οι γείτονες λίγες μέρες μετά. Τότε ήταν που άνοιξαν και το κλειδωμένο δωμάτιο και βρέθηκαν μπροστά σε ένα μακάβριο και σπαραχτικό θέαμα. Σ' ένα κρεβάττι επάνω βρισκόταν το βαλσαμωμένο σώμα του γιού! Πού και πώς και με την βοήθεια ποιού το είχε βαλσαμώσει για να έχει την ψευδαίσθηση ότι είναι ακόμα κοντά της, δεν το ξέρει κανείς. Αυτή είναι η ιστορία και δεν νομίζω ότι θα μπορούσε κανείς να κάνει κανένα σχόλιο. Μόνο να λυπάται που η ζωή είναι κάποτε τόσο σκληρή.

Η καθημερινότητα μιας
φοιτήτριας της οδοντιατρικής

Έχω μία εξαδέλφη που σπουδάζει στην Βουλγαρία οδοντίατρος,
στο Πλόβντιβ. Η εξαδέρφη αυτή μου αφηγήθηκε μια φορά που
πήγαμε για καφέ πολλές μακάβριες ιστορίες από τον κόσμο των γιατρών και του πανεπιστημίου. Θα σας μεταφέρω κάποιες από αυτές και προειδοποιώ πρόκειται για πολύ χοντρό πράμα που αυτή το ζει καθημερινά και το αφηγείται σαν να μην τρέχει τίποτα (είμαι σίγουρος ότι θα γίνει σπουδαία οδοντίατρος όταν
πάρει το πτυχίο).

Μου έχει πει ας πούμε πώς εκεί στο πανεπιστημιακό νοσοκο-
μείο κάνουν τις εγχειρήσεις στα σαγόνια των ασθενών. Τους κάνουν τοπική αναισθησία μόνο στο σαγόνι και τους καθίζουν στην καρεκλα του οδοντίατρου. Μετά τους δίνουν να κρατάνε
μια λεκάνη μπροστά από το σαγόνι τους. Και μετά... αρχινάνε το πετσόκομα. Την σκάφη την θέλουνε για να τρέχουνε τα αίματα εκεί μέσα και να μην λερώνονται τα πατώματα. Ο ασθενής δεν πρέπει να τρομάξει και να πετάξει μακριά τη σκάφη που γεμίζει σιγά σιγά με τα αίματά του. Ωραίο έ;

Συνέχεια: έχουν εκεί στο ίδιο νοσοκομείο ένα θάλαμο που πετάνε όλα τα παλιοπράματα που δε χρειάζονται, χαλασμένα κρεβάτια, εργαλεία κλπ. Εκεί έχουν και την δεξαμενή με τη φορμόλη. Και μέσα στη δεξαμενή.......... πλέουν ανθρώπινα μέλη. Χέρια, πόδια και από κανένα κεφάλι. Αυτά τα παίρνουν από πτώματα που είναι στα αζήτητα και το νεκροτομείο τα παραδίδει μετά από κάποιο καιρό στο νοσοκομείο. Και όταν
για το μάθημα της ανατομίας χρειάζονται κάποιο όργανο ο καθηγητής λέει σε καποιο παιδί σαν να μην τρέχει τίποτα: "πήγαινε παιδί μου και φέρε ένα χέρι για να το μελετήσουμε".
Και όταν του το φέρνουνε αρχινάει και το κόβει και τους δίχνει τα διάφορα μέρη.

Καμιά φορά ο φοιτητής μπορέι να πάρει κάποιο μέλος για να το μελετήσει στο σπίτι αν θελει να κάνει κάποια εργασία. Τότε πρέπει να το πάρει μέσα σε φορμόλη. Μερικοί όμως φοιτητές που χρειάζονται κάποιο μέλος για την εργασία τους αλλά δεν καταφέρνουν να πάρουν την σχετική άδεια από τον καθηγητή, τρυπώνουν μέσα στο θάλαμο της φορμόλης και παίρνουν χύμα αυτό που τους χρειάζεται. Μου είχε πει την ιστορία ενός φίλου της που είχε κλέψει από εκεί δύο καρδιές για να τις μελετήσει.
Για να τις διατηρήσει δροσερές τις τοποθέτησε μέσα στο καζανάκι της τουαλέτας του.

Η ξαδέρφη μου είχε πάρει με άδεια ένα κρανίο για να μελετήσει την οδοντοστοιχία. Το είχε κλεισμένο μέσα σε ένα ντουλάπι του σπιτιού της. Όταν ήρθε η μαμά της να την επισκεφτεί στη Βουλγαρία, της είπε να μην ανοίξει το συγκεκριμμένο ντουλάπι. Η θεία βέβαια άνοιξε το ντουλάπι όταν έλειπε η ξαδέρφη μου μια μέρα και όταν επέστρεψε στο σπίτι βρήκε την θεία σε κατάσταση μελαγχολίας από αυτό που είδε μέσα στο ντουλάπι. Αυτές είναι μόνο λίγες από τις ιστορίες καθημερινής φρίκης που έχει ζήσει η ξαδέρφη μου και μου έχει πει.

Ήταν ο Μεμο και ο Κωστας μαζι με την παρεα τουσ στη Σαλονίκη και όπως συζητούσανε έπεσε στην κουβέντα το ζήτημα των φαντασμάτων, της μαγείας και άλλων τέτοιων φαινομένων. Ένας από την παρέα χλεύαζε συνεχώς το ζήτημα και έλεγε ότι δεν πιστεύει σε τίποτα τέτοιο και δε φοβάται αυτές τις χαζαμάρες. Τότε οι φίλοι του τού είπαν αφού δε φοβάται ας το αποδείξει. Και να πώς: τον προκάλεσαν να πάει στο νεκροταφείο της Χαλάστρας μες τα μαύρα μεσάνυχτα και να καρφώσει σε έναν τάφο (που είχε πολύ κακή φήμη ως στοιχειωμένος) ένα μαχαίρι! Την άλλη μέρα θα πήγαιναν αυτοί το πρωί και αν βλέπανε το μαχαίρι καρφωμένο θα καταλάβαιναν ότι στ` αλήθεια είχε πάει και δεν τους είπε ψέμματα. Αυτός δέχτηκε, πήρε το μαχαίρι και χωρις δεύτερη σκέψη πήγε στο νεκροταφείο. Βρήκε τον τάφο , κάρφωσε το μαχαίρι
και σηκώθηκε να φύγει. Και τότε... ένιωσε κάτι να τον τραβάει από το σακάκι!!! Σαν ένα χέρι να τον τραβούσε από τον τάφο! Τρομο- κρατήθηκε και πάλεψε να απελευθερωθεί, όμως το χέρι τον κρατούσε γερά και δεν τον άφηνε να φύγει με τίποτα ...

Την άλλη μέρα τα χαράματα επειδή δεν είχε επιστρέψει οι φίλοι του ανησυχήσανε και πήγαν να δουνε μήπως του είχε συμβεί τίποτα. Φτάσανε στο νεκροταφείο και τον βρήκανε πεσμένο πάνω στον τάφο. Το μαχαίρι ήταν καρφωμένο στον τάφο και το σακάκι του είχε πιαστεί στο καρφωμένο μαχαίρι. Στο νοσοκομείο διαπιστώθηκε ότι είχε πεθάνει από ανακοπή καρδιάς.

Μεμο

Πριν 5 χρόνια είχα πάει με 5 φίλους μου στο πάρκο της περιοχής μου για να φάμε σουβλάκια στο πάρκο.Το πάρκο ήταν τελείως εγκαταλελειμένο.Μέσα στο πάρκο υπήρχε μία παλιά αποθήκη κάποιων δεκαετειών.Ξαφνικά ακούστηκε ένας περίεργος θόρυβος μέσα από την παλιά αποθήκη.Εμείς πανικόβλητοι τρέξαμε να δούμε τι τρέχει.Από το παράθυρο είδαμε 4 μαυροντυμένους άνδρες να μιλούν μία παράξενη γλώσσα(πιθανόν λατινικά)πάνω από ένα πεθαμένο σκύλο που του είχαν ανοίξει την κοιλιά και του είχαν πετάξει τα εντόσθια εξω και ένα κοτόπουλο αποκεφαλισμένο.Από το φόβο δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε,νομίζαμε ότι έκαναν μαύρη μαγεία,και τώρα που σας το διηγούμαι
ανατριχιάζω!!!Στη συνέχεια ένα από τους φίλους μου ανέβηκε σε ένα καφάσι για να δει καλύτερα,γλίστρησε όμως και αυτοί μας αντιλήφθηκαν και βγήκαν έξω.Τρέξαμε έντρομοι και από πίσω μας ακολούθησαν επικαλούμενοι τον Σατανά.Τρέχοντας σαν παλαβοί ξεφύγαμε και από τότε δεν έχω ξαναπατήσει σε αυτό το μέρος.

ΜΕΜΟ

Kαλα ναι κ αμα αυτες οι δυο τελευεταιες ειναι δικες σ κ αληθινες να με γραψεις
...

Πήγα στο σπίτι του Σατανά. Το γραμματοκιβώτιό του ήταν βαμμένο μαύρο. Ένας στόλος από κοκαλοθραύστες ήταν παρκαρισμένος στο δρόμο. Τα αγκάθια στις τριανταφυλλιές του ήταν μακρύτερα από μαχαίρια. Και 666 κοκόρια σκάλιζαν στην μπροστινή αυλή.Στον υπνο μου

ΑΝΕΜΕΛΟΣ

... egw 8 Cas pw tn pio tromaktiki iCtoRia tou Aiwna ...






... ka8e meRa Cto cxoLeio anTikrizw me t iDia m t matia ...






... tn ALEXI ...


!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!

Την δεκαετία του 1960, ένας συμπαθιτικός φαντάρος γνωρίζετε στην Θεσσαλονίκη με μια πανέμορφη κοπέλα. Ύστερα από κάποιες συναντήσεις ένα χειμωνιάτικο βράδυ λέει η κοπέλα στον φαντάρο ότι πρέπει να διακόψουν την σχέση του για λόγους που δεν μπορεί να του εξηγήσει. Ο νεαρός που την αγαπούσε πολύ και δεν ήθελε να την χάσει, θέλησε να πάει στους γονείς του κοριτσιού και να τους εξηγήσει πως έχουν τα πράματα. Ζήτησε η διεύθυνση και του δώθηκε. Λίγο πριν αποχωριστούν επειδή έκανε αρκετό κτρύο ο φαντάρος έδωσε στην κοπέλα το μπουφάν του για να γυρήσει σπίτι. Την άλλη μέρα πάει στο σπίτι του κοριτσιού και εξηγεί τι συμβαίνει. Οι γονείς του κοριτσιού που του είπαν πως εκανε λάθος μιας και η κόρη τους είχε πεθάνει εδώ και 3 χρόνια. Και γεμάτος απορία ο φαντάρος βλέποντας την φωταγραφία του κοριτσιού στον τοίχο λέει:" Μα να η κοπέλα για την οποία σας μιλάω." Το άλλο πρωί μαζί με τους γονείς του κοριτσιού πήγαν στο νεκροταφείο όπου είδε με κατάπληξη ο φαντάρος τον τάφο και το μπουφάν που εκείνος της είχε δανήσει...

-r0mantik0 e?-

πριν λίγα χρόνια ήταν ένα ζευγάρι φοιτητών που ήταν πολλά χρόνια μαζί..από το λύκειο ή κάτι τέτοιο..και σκόπευαν να παντρευτούν όταν ξαφνικά το αγόρι πέθανε.. Ανακοπή ήταν η διάγνωση.. Η κοπέλα έπεσε σε κατάθληψη.. έμενε στο σπίτι τον γονιών της, είχε εγκαταλείψει τελείως την ζωή της, είχε μανιοκαταθληπτική συμπεριφορά, είχε τρελαθεί, έλεγε πως τον έβλεπε να κλαίει, του μίλαγε, είχε γίνει βίαιη..
Οι γονείς είχαν τρομοκρατηθεί με τη κατάσταση της, και όταν έβρισκαν νυχίες σε πόρτες και ίχνη χώματος στο πάτωμα το απέδιδαν στην βίαιη συμπεριφορά της.. Λίγο καιρό μετά, όταν έγινε η εκταφή του νεκρού, βρήκαν αίμα από τα χέρια του νεκρού και σημάδια πάλης.. και είπαν πως μάλλον δεν είχε πεθάνει από ανακοπή αλλά είχε νεκροφάνεια και θάφτηκε ζωντανός..

Κάποια μου είπε ότι όταν ηταν μικρή με της αδερφές τής στο χωριό, είδαν ξαφνικά έναν μαυροφορεμένο και λυπημενο άντρα, να κάνει κούνια σε ένα δέντρο. Το παράξενο? Ο άντρας αυτός είχε πρίν από καιρό κρεμαστεί από το εκεινο εκει το δέντρο. .

BRRRRRRR!!!!

Η ιστορία που θα σας διηγηθώ είναι μία προσωπική εμπειρία ενός φίλου μου. Πριν σας πω ακριβώς τι έπαθε θα σας βάλω λίγο στο κλίμα λέγοντάς σας ότι το φιλαράκι μου αυτό ούτε λίγο ούτε πολύ είχε στενή επάφη τρίτου τύπου με την κοπελιά του διαόλου... Ναι αυτό ακρίβως που ακούσατε... Του την έπεσε η ίδια η Λίλιθ. Για όσους δεν την έχουν ακουστά την δαιμονοκοπελιά, πρόκειται για την πρώτη γυναίκα του Αδάμ (η Εύα ήταν η δεύτερη και αν θέλετε πιστέψτε το). Με την σημερινή της μορφή απλά βασανίζει τον κόσμο. Τώρα θα μου πείτε πως από εκεί που άρχισα να σας λέω για την προέλευσή της έφτασα στο τι κάνει σήμερα... Βασικά αυτή την ιστορία την έστειλα για να διηγηθώ μια εμπείρια που είχε ένας φίλος μου πρόσφατα και όχι για να κάνω κάποια ιστορική αναδρομή στο παρελθόν αυτού του δαίμονα. Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να κάνει κάλιστα μια αναζητησούλα - στο yahoo ας πούμε - περί "Lilith". Πιστέψτε με θα βρείτε πάμπολα σχετικά links. Και επιστρέφω... Πριν κάμποσους μήνες λοιπόν ο Αντώνης (δεν χρησιμοποιώ το αληθινό του όνομα επειδή αυτός μου το ζήτησε) μετά από μια κουραστική μέρα δουλειάς έπεσε για ύπνο. Ο Αντώνης όμως έχει ένα πρόβλημα. Δυσκολεύται να τον πάρει ο ύπνος αν δεν έχει όσο πιο πολύ σκοτάδι στο δωμάτιό του μπορεί. Δηλαδή αν αφήσει ανοιχτά τα φώτα πολύ απλά δεν πρόκειται να τον πάρει ο ύπνος με τίποτα. Έτσι λοιπόν έκλεισε πόρτες και πατζούρια και κατάφερε να φτιάξει την "απόλυτη ατμόσφαιρα ύπνου" -όπως συνηθίζει να λέει- απόλυτο σκοτάδι δηλαδή... Και εκεί λοιπόν που έβλεπε το τρίτο όνειρο. Ένοιωσε να τον αγγίζουν δύο χέρια σαν ανθρώπινα στον λαιμό. Αυτό ήταν και η αιτία να ξυπνήσει. Μόλις όμως άνοιξε τα μάτια του τα χέρια άρχισαν να τον σφίγκουν δυνατά. Επειδή ήταν σκοτεινό το δωμάτιο και φυσικά δεν μπορούσε να δει τον υποψήφιο δολοφόνο του (του πέρασε μια ιδέα από το μυαλό ότι ίσως ήταν κλέφτης) βρήκε την δύναμη και άνοιξε το φώς (ο διακόπτης βρισκόταν ακριβώς πάνω από το κρεββάτι του). Η λάμπα φώτισε πλήρως μονάχα για ένα δευτερόλεπτο, μετά
άρχισε να τρεμοπαίζει γρήγορα σαν προβολέας σε club και στο τέλος έχασε σχεδόν όλη την ισχύ της, δηλαδή υπήρχε αρκετό φώς ίσα ίσα να δεις την μύτη σου. Καθώς γίνονταν όλα αυτά τα εφέ με την λάμπα ο Αντωνάκης πέθανε από την τρομάρα του αφού είδε και το πρόσωπο (την μορφή για την ακρίβεια) του στραγγαλιστή του. Και συνέχιζε να το βλέπει ακόμα και μετά την πτώση της ισχύος της λάμπας μόνο που η εικόνα ήταν λίγο πιο θαμπή λόγο ανεπαρκούς φωτισμού. Είδε λοιπόν ένα μαύρο πλάσμα -που περισσότερο με σκιά έμοιαζε- περίπου το μισό από αυτόν να κάθεται πάνω στο στήθος του και να έχει τα χέρια του στον λαιμό του (προσπαθώντας να τον πνίξει πάντα). Επίσης είχε και τα φτερά του -τα οποία ήταν σαν αυτά της νυχτερίδας- ανοιγμένα. Παρόλο λοιπόν που ο δαίμονας (τον οποίο ονόμασα παραπάνω) έμοιαζε να είναι σαν σκιά ήταν πέρα για πέρα υλικός και μάλιστα πολύ παγωμένος από ότι μου δήλωσε ο Αντώνης ο οποίος προσπάθησε για λίγα δευτερόλεπτα να τον πετάξει από πάνω του κρατώντας παράληλλα τα χέρια του με τα δικά του χέρια για να αποφύγει το πνίξιμο. Μετά από αυτο ο Αντώνης ένοιωσε να παραλύει... και με πολύ γρήγορο ρυθμό μάλιστα. Τότε ήταν που έσπασε και η λάμπα βυθίζοντάς τους ξανά στο απόλυτο σκοτάδι. Τότε έγινε κάτι θαυμαστό από την μεριά του Αντώνη. Αποφάσισε να πολεμίσει τον δαίμονα ψυχικά και όχι σωματικά (κάτι που ήταν πλέον αδύνατο). Κάπου εδώ πρέπει να σας αναφέρω ότι ο Αντώνης ασχολείται από μικρός με τις πολεμικές τέχνες και μάλιστα με τις ψυχολογικές δυνάμεις μέσα σε αυτές. Έτσι με κάποιο τρόπο, τον οποίο μου εξήγησε λεπτομεριακά αλλά μου είναι αδύνατο να το θυμηθώ αυτή τη στιγμή για να σας τον παραθέσω, αποφάσισε να πολεμίσει τον δαίμονα ψυχικά. Όμως από ότι φαίνεται αυτά τα κολπάκια δεν πιάνουν στους υπηρέτες του Εωσφόρου και έτσι κατέφυγε στην αναζήτηση βοήθειας από το Θείο. Είπε μια προσευχή από μέσα του και με το που την τελείωσε ο δαίμονας χάθηκε... Όλη αυτη η φάση από το ξύπνημα του Αντώνη μέχρι και την εξαφάνιση της Λίλιθ δεν κράτησε παραπάνω από 45 δευτερόλεπτα. Του Αντώνη πάντως του φάνηκαν αιώνες. Φυσικό νομίζω. Μην νομίσετε όμως ότι ο Αντώνης είναι ο μονάδικος που δέχθηκε επίθεση από αυτόν το θυλυκό δαίμονα. Υπάρχουν χιλιάδες μαρτυρίες απο άτομα τα οποία δέχθηκαν επίθεση και ολές είχαν αυτό το κοινό στοιχείο. Η Λίλιθ επιτέθηκε σε όλους μέσα στο απόλυτο σκοτάδι. Υπάρχουν και αρκετές ελληνικές μαρτυρίες αυτού του φαινομένου. Και επειδή ο κοινός λαός δεν οφείλει να ξέρει πράγματα ούτε για δαίμονες αλλά ούτε και για παρόμοια φαινόμενα ονόμασε αυτό το περιστατικό "Η επίθεση της Λάμιας" ή του "Αράπη"... Αυτά... Ο φίλος μου χαίρει άκρας υγείας, αλλά ποτέ δεν έχει κοιμηθεί στο απόλυτο σκοτάδι ξανά... Ούτε και εγώ σκοπεύω να το κάνω ποτέ. Είπαμε γουστάρουμε να γίνουμε μάρτυρες παραφυσικών φαινομένων αλλά όχι και έτσι...